Czym różni się pizza neapolitańska od pizzy rzymskiej?

Mówi się, że pierwsze lokale gastronomiczne serwujące głównie pizzę pojawiły się w Neapolu. Sam placek z pomidorami był znany mieszkańcom Włoch o wiele wcześniej, a każdy region delektuje się specyficzną lokalną wersją. Jednak do najbardziej rozpoznawalnych należą pizza rzymska i neapolitańska.

Dobre ciasto do pizzy

Niezależnie od wersji i regionu podstawą kultowej pizzy zawsze jest ciasto. Współcześnie do jego wyrabiania używa się drożdży, mąki typu zero, krystalicznie czystej wody, oliwy extra virgin i soli. Zanim porcja ciasta trafi na stół, jest dokładnie wyrabiana w kilkuetapowym procesie, który nie toleruje pośpiechu. Formowanie placka pizzy to finalny etap przygotowania, podczas którego ciasto jest rozciągane i spłaszczane w określony sposób. Gotowy placek powinien mieć jednakową grubość na całej powierzchni. To właśnie grubość ciasta oraz sposób wykończenia brzegów jest jedną ważniejszych cech typowych dla danego rodzaju pizzy.

Oryginalna pizza neapolitańska

Pizza neapolitańska, przez sporą część zdeklarowanych smakoszy tego dania została uznana za pierwowzór współczesnej wersji pizzy w ogóle. Uznanie dla neapolitańskiego stylu zagniatania ciasta i koncepcji nakładania dodatków, znalazło nawet odzwierciedlenie na liście światowego niematerialnego dziedzictwa UNESCO. Sekretem sukcesu pizzy neapolitańskiej jest styl w jakim formuje się, perfekcyjnie przygotowane wcześniej, porcje ciasta.

Wewnętrzna część placka powinna mieć przynajmniej kilka milimetrów grubości, a brzegi muszą być znacznie grubsze i mogą być zawinięte w górę. Celem jest optymalne utrzymania składników. Idąc na pizzę w Warszawie warto zwrócić uwagę na sposób formowania ciasta. Po wyjęciu z pieca, brzegi powinny być mocno zarumienione na zewnątrz, ale jeszcze przyjemnie wilgotne w środku. Wewnętrzna część placka może być bardziej chrupka. Do tego przepyszna mozzarella, najlepiej z mleka bawolic, pomidory San Marzano dojrzewające w południowym słońcu, oliwa extra virgin oraz zioła.

Klasyczna pizza rzymska

Inna koncepcję formowania placka, uznano za właściwą w stolicy Włoch. Rzymianie zoptymalizowali placek i jego brzegi do możliwie minimalnych rozmiarów. Ciasto pizzy rzymskiej jest na całej powierzchni płaskie, a brzegi nie wystają ponad dodatki. Taki zabieg sprawia, że po wyjęciu z pieca wypieczony placek jest bardzo chrupki i dobrze podtrzymuje zawartość.

Z uwagi na cienkie i kruche ciasto, pizza rzymska ma zazwyczaj tylko kilka składników. Dzięki mniejszej porcji ciasta i ograniczonej ilości składników jest zdecydowanie bardziej dietetyczna i dla tego warto stosować jako dodatek oliwę extra virgin w celu dostarczenia organizmowi dodatkowych kalorii. Cienkie ciasto powoduje też, że pieczenie pizzy rzymskiej trwa krócej.

Masz ochotę na pizzę? Sprawdź lokale Pizzeria San Giovanni w Warszawie na https://pizzeriasangiovanni.pl/