Koronawirus i gospodarka

W Europie przybywa chorych na koronawirusa. Zgodnie z przewidywaniami specjalistów lekarzy wykładniczy wzrost ilości zachorowań nie powinien być zaskoczeniem. Jak wykazuje przykład Chin, Korei Południowej, czy Tajwanu, szybkość reakcji rządów we wprowadzaniu ograniczeń jest kluczowa w powstrzymaniu wzrostu zachorowań. Ale to wymaga wprowadzenia kosztownych społecznie i gospodarczo ograniczeń. Jak widzimy, chyba żaden z krajów europejskich nie potraktował doświadczeń krajów azjatyckich poważnie. Dodatkowo widzimy, że żaden z dużych krajów europejskich nie był przygotowany na taki kryzys. To dotyczy nie tylko systemu ochrony zdrowia, ale wielu innych obszarów, a głównie gospodarki.

Tak jak w naszym kraju, również w innych krajach, sektor małych i średnich przedsiębiorstw jest w takim samym położeniu. Brak przychodów dla tych firm może powodować ich bankructwa. Ale nie tylko małe i średnie firmy są zagrożone. Duże koncerny także mają kłopoty z przychodami, w związku z tym będą ciąć koszty, a więc zwalniać ludzi. Giełdy na świecie zanotowały ogromne spadki. To oznacza ogromne ograniczenie wartości notowanych tam firm.

Ta świadomość już dotarła do rządzących. Rządy w europejskich krajach, i nie tylko europejskich, zaczęły „licytować się„ w ofertach programów antykryzysowych. Kto da więcej miliardów? Każdy stara się dostosować te programy do swoich realiów gospodarczych, próbując jak najlepiej przewidzieć skutki tego kryzysu. Oczywiście jest to bardzo trudne nie tylko w szacowaniu potencjalnych strat, ale przede wszystkim w doborze właściwych rozwiązań, ich prawidłowym zdefiniowaniu i szybkiej implementacji włączając w to proces legislacyjny. Wdrożenie planu kryzysowego jest kolejnym testem dla rządzących, ponieważ najważniejszym komponentem takiego planu jest szybkość jego wdrożenia.

Słuchając polityków w różnych krajach, wydaje się że mają taką świadomość. Ale czy to oznacza, że te programy antykryzysowe zostaną skutecznie wdrożone i zapobiegną upadkowi szczególnie małych i średnich firm? Będzie to niezwykle trudne zadanie. Zapewne niezbędna będzie pomoc Unii Europejskiej, nie tylko w zakresie dodatkowych środków finansowych, ale także w obszarze koordynacji programów antykryzysowych oraz tworzenia regulacji sprzyjających i wspierających wdrażane programy ratujące gospodarkę europejską. Sytuacja w której znalazła się Europa, miejmy nadzieję, że da do myślenia politykom i w przyszłości będą umieli zadbać o długoterminowe plany antykryzysowe, wznieść się ponad podziały, traktując swoją misję jako proces budowy dobrobytu społeczeństwa w dłuższym okresie czasu , niż od wyborów do wyborów.