Madeline Di Nonno: - Jeśli to widzi, może się tym stać. [WYWIAD]

Jakiś czas temu miałam przyjemność porozmawiać z Madeline Di Nonno, dyrektorką generalną w "Geena Davis Institute".

"If she can see it, she can be it" (z ang. "jeśli to widzi, może się tym stać") to główne motto "Geena Davis Institute", założonego w 2004 roku przez słynną aktorkę i działaczkę Geenę Davis (grała np. w kultowych filmach typu Thelma i Luise, Pani prezydent, czy w serialu Chirurdzy). O misji instytutu można przeczytać więcej TUTAJ lub po prostu w google. Udało mi się umówić na wywiad z Madeline Di Nonno, dyrektorką generalną organizacji non-profit, która zresztą zajmuje się wieloma aspektami działań. 

Jak wygląda sytuacja instytutu, jeśli chodzi o pracę podczas pandemii? 

- Musieliśmy się na chwilę zatrzymać. Musieliśmy sprawdzić się w pracy cyfrowej. Zazwyczaj organizowaliśmy wydarzenia na terenie całego USA, w naszych siedzibach i nie tylko. To się zmieniło. Przy tej okazji, sukcesywnie prowadziliśmy i prowadzimy nowe badania.

Jakie na przykład?

W tym roku wydaliśmy nową analizę - między innymi o starzeniu się w filmach, o tym, jak pokazywane są w telewizji kobiety po 50 roku życia. Udało nam się stworzyć oprogramowanie, jednocześnie uważając na budżet. Dokonaliśmy wielu korekt. Trzeba było pamiętać, jakie będą ekonomiczne skutki pandemii. A w ramach ruchu walki o rasową sprawiedliwość, zweryfikowaliśmy też aktualne i przyszłe produkcje. To wszystko było bardzo produktywne. 

Jak to jest, że sięgacie wielu krajów, nie tylko USA?

- Filmy, seriale i reklamy mówią językiem globalnym. To zawsze było dla nas ważne, żeby patrzeć globalnie. To istotne, aby sprawdzać, jaka jest wiadomość, którą pokazujemy w USA, a możemy pokazać dzieciom na całym świecie. Od początku poczuwamy się do odpowiedzialności za szerzenie takiej świadomości. 

Co widzisz, gdy chodzi o zmiany, które przynosicie? Np. na przełomie dwóch ostatnich lat.

- Zawsze zajmowaliśmy się różnymi...wymiarami. Patrzymy nie tylko na płeć (jak np. w misji zwiększenia ilości głównych postaci kobiecych - nasz kamień milowy: parytet płci w filmach rodzinnych), ale także na rasę, niepełnosprawność, LGBT+, typ ciała i tym podobne. 

Jak osoby, które nie są członkami organizacji, mogą działać w sprawie reprezentacji? 

- Pomyśl o sile tego, co robisz. Na przykład o tym, gdzie ten artykuł może się pojawić. Każdy może robić to, co lubi i wykorzystywać to. To wszystko daje nam głos. Warto więc używać swojego głosu, dzielić się tym, co znajdujemy. Social media mogą też wiele umożliwić. Wiele z nas jest też rodzicami, opiekunami. To ważne, żebyśmy patrzyli na to, jaki jest kontent, który oglądają nasze dzieci. I jaki jest kontekst tego kontektu. Co im mówi? Myślę, że każdy ma dostęp do researchu. To droga dla osób, które są konsumentami, nie twórcami. Zrozumienie wpływu, jaki mają wiadomości z dzisiaj na kolejne pokolenia - o tym pamiętajmy. 

Cały wywiadu w formie podcastu można posłuchać TUTAJ. Trwa niecałe pół godziny.  

CZYTAJ RÓWNIEŻ: