Śmieci w Warszawie - spółdzielcy przedstawili swoje propozycje

W miniony czwartek odbyło się spotkanie prezesów warszawskich spółdzielni mieszkaniowych w sprawie śmieci w Warszawie. Przedstawiona diagnoza i co za tym idzie postulaty wydają się przemyślane, kompleksowe i możliwe do zrealizowania zarówno przez rząd jak i samorząd warszawski.

Ze strony spółdzielców reprezentujących mieszkańców Warszawy, w spotkaniu wzięli udział m. in. Grzegorz Jakubiec (Spółdzielnia "Służew nad dolinką", gospodarz spotkania), Barbara Różewska (WSM), Iwona Bocianowska (SBM "Stokłosy"), Zbigniew Gawron (prezes "Konfederacji", SBM "Zachód"), Jacek Frydryszak (SBM "Dom"), Wiesław Krawczyński (SBM "Torwar") oraz reprezentantci innych warszawskich spółdzielni.

Duże zainteresowanie zebranych wzbudziły informacje na temat systemu gospodarki odpadami w innych miastach Europy. W Szwajcarskim Zurychu za odbiór odpadków segregowanych odpowiadają producenci. Odpady komunalne zbierane są zaś do specjalnych worków tzw. "Zurri-Sack", które kupuje się w supermarketach czy na poczcie. Koszt zakupu worka to cała opłata za zagospodarowanie odpadów dla mieszkańca. Szwajcaria zagospodarowuje 100% odpadów. W Szwecji podstawowym założeniem systemu jest wykorzystywanie odpadów, jako surowca i źródła energii. Producenci są odpowiedzialni za unieszkodliwianie opakowań ich produktów. W Paryżu odpady segreguje się na trzy frakcje.

Mieszkańcy Warszawy bardzo negatywnie przyjęli nie tylko podwyżkę opłat, ale również sposób rozliczania kosztów.

Skokowy wzrost opłat za wywóz odpadów. Dotknie on głównie gospodarstwa jednoosobowe, które dominują w strukturze wielu spółdzielni mieszkaniowych. Przykładowo w RSM „Praga” gospodarstwa jednoosobowe stanowią ok. 40% zasobów a w SM „Służew nad Dolinka” ok. 44%. W przypadku gospodarstw jednoosobowych miesięczna stawka wzrośnie z 10 zł do 65 zł (650%). W budynkach spółdzielczych dominującą grupę wiekową stanowią osoby starsze. Wzrost opłat dotknie, więc głównie emerytów i rencistów, dla których już obecnie koszty utrzymania mieszkań są często trudne do udźwignięcia.

Wprowadzony parametr rozliczania gospodarstw domowych w zabudowie wielorodzinnej. Opłaty naliczane są od lokalu niezależnie od jego powierzchni i liczby osób w nim zamieszkujących.

Problemy z organizacją odbioru odpadów z wielorodzinnych budynków mieszkalnych.

Niedostosowanie infrastruktury budynkowej do wymogów związanych z nowymi zasadami selekcji odpadów,  a tym samym konieczność ponoszenia kosztów przebudowy i rozbudowy istniejących altan śmietnikowych.

Brak konsultacji społecznych przed wprowadzeniem nowego systemu selekcji odpadów i stawek opłat.

Niepewność, co do prawidłowości selekcji odpadów, (jakie odpady zaliczyć do poszczególnych frakcji), oraz wątpliwości dotyczące samej liczby pięciu frakcji. 

Spółdzielcy postulują miedzy innymi:

PROPOZYCJE DLA STRONY RZĄDOWEJ (wymagają zmian legislacyjnych)
1. Opłata marszałkowska (środowiskowa) – w całości powinni ją pokrywać producenci; obecnie w całości została przerzucona na mieszkańców

2. Minimalizacja ilości opakowań dla jednego produktu

3. Wprowadzenie jednorodności opakowań z uwzględnieniem biodegradowalności i materiałów nadających się do recyklingu, oraz zróżnicowanie opłaty dla produktów w zależności od rodzaju opakowania

4. Zmniejszenie liczby frakcji np. do 3: suche (papier, szkło, plastik), szkło i zmieszane. Ewentualnie zachowanie frakcji bioodpadów po przeprowadzeniu monitoringu, w jaki sposób są one zagospodarowywane 

5. Zmiany w zakresie maksymalnych stawek opłat dla lokali użytkowych (komercyjnych) i mieszkalnych oraz  przywrócenie sprawiedliwych i uzasadnionych ekonomicznie proporcji między stawkami dla komercyjnych odbiorców i użytkowników lokali mieszkalnych
6. Powołanie publicznego regulatora cen wywozu nieczystości

7. Całkowity zakaz importu śmieci z zagranicy. 

PROPOZYCJE DLA  STRONY SAMORZĄDOWEJ 

1. Stawka opłat za wywóz nieczystości powinna być 2-składnikowa:

2. Składnik zależny od powierzchni lokalu

3. Składnik zależny od innego, wybranego parametru (np. liczby osób zamieszkujących w lokalu). Jeżeli wymagać to będzie zmian legislacyjnych, należy wnieść taką inicjatywę ustawodawczą

4. Budowa nowoczesnych instalacji do segregacji, odzyskiwania i utylizacji nieczystości przez podmioty publiczne oraz uczestnictwo publicznego regulatora  w kształtowaniu cen gospodarki odpadami

5. Ponowna weryfikacja przez poszczególne gminy kalkulacji obecnie wprowadzonych stawek i ich zasadności ekonomicznej. W przypadku m.st. Warszawy, pilna zmiana przyjętego parametru do naliczania stawek.

Przedstawiona diagnoza i co za tym idzie postulaty wydają się przemyślane, kompleksowe i możliwe do zrealizowania zarówno przez rząd jak i samorząd warszawski.

fot. Maciej Maciejowski