Jak różne kraje walczą z koronawirusem?

Dopadła nas epidemia. Najbliższe tygodnie będą bez sportu, kina, kawiarni i spotkań z przyjaciółmi. Dla własnego dobra będziemy przestrzegać zasad podyktowanych przez GIS i rząd. Powinniśmy to potraktować z pełną powagą i pokorą, przestawiając nasz dotychczasowy tryb życia na nowe reguły i wymagania sanitarne. Oczywiście wprowadzone ograniczenia i restrykcje budzą w nas różne emocje.

Można zastanawiać się nad tym, czy strategia walki z epidemią jest właściwa? Czy zastosowane metody walki z wirusem zapewnią nam bezpieczeństwo i pozwolą na powrót do dotychczasowego stylu życia. Czy uda się odrobić straty w gospodarce i czy nasz mały i średni biznes poradzi sobie z poniesionymi stratami? O ile dzisiaj trudno jest odpowiedzieć na te pytania, to z pewnością co do jednego musimy być zgodni, że trzeba działać odważnie, szybko i konsekwentnie.

Powinniśmy także wykorzystać doświadczenia innych krajów, które już wcześniej rozpoczęły walkę z koronawirusem. Wykładniczy wzrost zachorowań w Chinach został powstrzymany, ale mimo ogromnego wysiłku tamtych służb medycznych, wirus wydostał się na zewnątrz i rozprzestrzenia się po świecie. Obecnie najwięcej zachorowań zarejestrowano w Korei Południowej, Włoszech i Iranie. W innych krajach Europy zachodniej obserwuje się wykładniczy wzrost zachorowań, ale jest on znacznie niższy. Nie wiemy czy wzrost zachorowań w naszym kraju będzie rozwijał się wykładniczo, tak jak w innych krajach.? We Włoszech i Francji w tydzień po stu zachorowaniach przekroczono tysiąc chorych. Oby taki wykładniczy wzrost nas nie dotknął.

W dużej mierze zależy to także od dyscypliny społecznej w naszym kraju. W przypadku takiej epidemii która nas dotknęła ważne jest zdyscyplinowane obywatelskie podejście do wszystkich ograniczeń i zasad wdrożonych na czas walki z epidemią. Dobitnym przykładem i dowodem są Chiny, które praktycznie poradziły sobie z epidemią. Dokonały tego przez wyizolowanie tych regionów, gdzie pojawiła się epidemia i zastosowanie rygorystycznych zasad sanitarnych, które zostały wdrożone z ogromnym zaangażowaniem społeczeństwa.

Ciekawym przykładem jest Tajwan. Mimo bliskości Chin, jest przykładem tego jak społeczeństwo może szybko i skutecznie reagować na kryzys i chronić swoje interesy. Wyciągnęli wnioski z kryzysu SARS 2003 i zbudowali mechanizm reagowania na zagrożenia zdrowia publicznego , aby umożliwić skuteczne działania na wypadek kolejnego kryzysu. Wg stanu na 24 lutego Tajwan ma 30 przypadków COVID-19.

Inną strategię walki z wirusem przyjęła Wielka Brytania. Premier oświadczył że kraj czeka największy kryzys zdrowia publicznego od pokoleń i nie zdecydował się na strategię izolacji. Szkoły i uczelnie są otwarte i nie ma zakazu zgromadzeń publicznych i imprez masowych. Tym samym kraj ten wybrał inny model działania niż pozostałe kraje.

Prof. Ian Donald twierdzi że „ Zarażenie dużej ilości osób w grupach niskiego ryzyka będzie korzystne, bo zwiększy ogólną odporność na tę chorobę w społeczeństwie.” W ten sposób chcą zatrzymać infekcję , ale tylko w grupie osób narażonych na powikłania. Jednakże naukowiec zaznacza, że ta strategia jest obarczona ryzykiem. I

nteresujące jest na jaką strategię zdecyduje się USA. Zakaz przyjazdu ludzi z Europy jest krokiem, który ograniczy rozprzestrzenianie się wirusa pomiędzy krajami. Ale w jaki sposób ograniczyć rozprzestrzenianie się wirusa między poszczególnymi osobami? Wydaje się że w USA niezbędne będzie skorzystanie z doświadczeń Chin i krajów europejskich , które wprowadziły rygorystyczne zasady związane z zachowaniem niezbędnego dystansu między ludźmi. To wymaga wprowadzenia kwarantanny, zamknięcia szkół, uczelni, firm. Ludzie doświadczeni w walce z epidemiami twierdzą, ze im szybciej wprowadzi się te zasady, tym krócej będzie trzeba je stosować. Bardzo ważne jest aby wykorzystać doświadczenia z Wuhan i Hubei i to nie tylko w USA ale we wszystkich krajach dotkniętych COVI-19. Wszystkie te działania mają wpływ na śmiertelność powodowaną przez wirus. Wg WHO ta śmiertelność wynosi 3,4 %. ( 1). Dotychczasowe analizy śmiertelności w Chinach i Europie świadczą o tym, że kraje, które działają szybko, ograniczają ilość zgonów co najmniej 10 – krotnie. (1). Tym samym kluczowe jest ograniczenie zachorowalności. Przy wykładniczym wzroście zagrożenia każdy dzień przestrzegania zasady zachowania dystansu między ludźmi służy spowalnianiu wzrostu zachorowań. Mimo dyskomfortu powodowanego wprowadzonymi ograniczeniami, przestrzeganie tych ograniczeń i zasad jest warte naszego zaangażowania. W ten sposób możemy uchronić wielu ludzi przed zachorowaniem a także przed śmiercią.

1. Tomas Pueyo – Coronavirus: Why You Must Act Now 10.03.2020
    

Autor: Wiesław Frydrych

Fot: Anna Shvets