Polacy pomagają, politycy gadają...

...jak Zełenski z Kaczyńskim, czyli bez konkretów. Ukraińcy liczyć mogą na współczucie zwykłych ludzi.

Społeczeństwo polskie znów zastępuje państwo, jak w pandemii czy w trakcie powodzi stulecia, a nawet nadrabia jego niegodziwości - niczym w stanie wojennym. Na miejscu są też gospodarze Małych Ojczyzn

Zamiast strumienia pieniędzy z Sojuszu Atlantyckiego i Unii Europejskiej na potrzeby uchodźców i tych co ich przyjmują - mamy zalew pięknych słów. Rządzący wyrobili sobie na Zachodzie opinię tak fatalną, że z niezbędnymi dla celów humanitarnych środkami nikt się nie kwapi.

Niezwykle pouczający okazał się sposób, w jaki w trakcie łączenia z telebimu na sobotnim kongresie PO bohaterski mer Kijowa Witalij Kliczko zwracał się do Donalda Tuska: jak do niekwestionowanego przywódcy Narodu Polskiego. - Chwała Ukrainie, chwała Polsce - zakończył.

Całkiem wydaje się to zrozumiałe wobec fiaska kijowskiej wycieczki Mateusza Morawieckiego i jego zastepcy Jarosława Kaczyńskiego (pojechali z niczym i z niczym wrócili) oraz rozczarowującego wystąpienia ukraińskiego prezydenta Wołodymyra Zełenskiego, który polskim posłom i senatorom mówił to, co chcieli usłyszeć, w podlizywanie się PiS-owi wplątując nawet odległą katastrofę smoleńską i zapomianając przy tym o własnych rodakach zalegających tu na dworcach kolejowych. Ton byłego bokserskiego mistrza świata Kliczki to zaszczyt to dla b. prezydenta Zjednoczonej Europy.  Ale nie mobilizuje wcale opozycji do wytężonej pracy. Do gadania za to jak najbardziej. 

Donald Tusk chce dodatkowych 30 tys żołnierzy NATO w Polsce. Wicemarszałek Sejmu z Lewicy Włodzimierz Czarzasty - po 500 euro na każdego uchodźcę (dotychczas nie dostaliśmy... nawet euro na żadnego).  Ale fatalne wrażenie, że nie tylko rządzący nie radzą sobie z sytuacją, tylko bezradność rozciąga się na całą klasy polityczną - pogłębiają żenujące lapsusy.

Ten sam Czarzasty bowiem nie wiadomo po co wypomina rządzącym, że przed 7 laty nie kwapili się do nas przyjmować przybyszów z Bliskiego Wschodu: tyle, że byli  fałszywi, socjalni imigranci, strojący się w uchodźcze pióra. Zwykle sami młodzi mężczyźni, co zamiast walczyć z dyktaturami w ojczystych krajach uciekali przed nimi na wypasiony socjal unijny.

Sens ma za to wskazywanie, że Turcja uzyskała wówczas 3 mld euro na utrzymanie nieproszonych gości od Unii Europejskiej. Za to Polska na razie ani euro.

Tuskowi za to można wypomnieć, że publicznie się nie odciął od tyleż obrzydliwych i szkodliwych, bo wpisujących się w narrację putinowską wypowiedzi eurodeputowanej z jego partii Janiny Ochojskiej. W pierwszej  z nich europosłanka zestawiła ukraińskie kobiety i dzieci uciekające do Polski przed bombami z fałszywymi uchodźcami, których pół roku temu nasyłał na nas białoruski dyktator Aleksander Łukaszenka, wyposażający ich szczodrze w nowoczesne smartfony i markowe ubrania. Jeszcze gorsze następstwa może mieć inna paplanina Ochojskiej, niby specjalistki od humanitarnych akcji. Jej zapowiedź, że pieniądze na koszty utrzymania uchodźców powinni dostać oni sami a nie przyjmujące ich rodziny polskie może zrazić uboższą część Polaków do udostępnienia ofiarom wojny własnych mieszkań: bo przecież jak nawet coś na pomoc dają, to potem odbiorą, po dojściu PO do władzy. Poza tym jeśli uchodźcy dostaną pieniądze do ręki - i tak za te 1200 zł miesięcznie niczego w Warszawie, Wrocławiu ani Krakowie nie wynajmą. A jeść też coś muszą. To zresztą akademicka dyskusja, bo gdyby pisowski rząd okazał się aż tak bezmyślny, by z rady opozycyjnej europosłanki skorzystać - pieniądze dane "do ręki" uchodźcom ukraińskim natychmiast odebraliby im działający wśród bezkarnie nich reketerzy. Wywodząca się z korporacyjnej Polskiej Akcji Humanitarnej Ochojska jednak - zazdrosna, że innym społecznie udaje się to, czego sama nie umie zrobić zawodowo - konsekwentnie najpierw mówi a potem myśli.     

Przykład idzie z góry. Liderzy PiS oraz propaganda partyjno-rządowa z wprawą papugi ze sklepu zoologicznego odklepują w kółko pamiętną wypowiedź Lecha Kaczyńskiego z Tbilisi jako dowód jego genialności, ale nic z tego nie wynika dla zwyczajnej ukraińskiej rodziny szukającej w Polsce schronienia przed wojną - ani tej polskiej, co ich gościnnie przyjęła.

Wiele mówi też ocena różnych szczebli władzy. Samorządy działają, politycy paplają - to oczywista obserwacja.

Skupić się możemy na obronie ojczyzny, bo otoczyliście opieką nasze kobiety i dzieci - miał stwierdzić wylewnie Witalij Kliczko w rozmowie z prezydentem Warszawy Rafałem Trzaskowskim. 

Ciężar główny humanitarnej akcji dźwigają jednak gospodarze dużo mniejszych Małych Ojczyzn. To dzięki ludziom dobrej woli nie musimy się po raz kolejny wstydzić za polityków.

W chwili, gdy piszę te słowa, trwa kolejne spotkanie władzy z opozycją. Nie kończy się zapamiętany z lat 80. jałowy rytuał porozumienia narodowego. A do Polski nie napłynęło wciąż nawet jedno euro na utrzymanie uchodźców, których już przyjęliśmy 2,1 mln. Wielkie serce Polaków nie mieści się jednak w rachunkach budżetowych z Unią i NATO. Skoro przyjęli gości, 40 zł dziennie im wystarczy, a Ochojska nawet to chciałaby odebrać. Decydenci i fałszywi opozycjoniści zostaną za to z czasem ocenieni. Teraz Konstytucję chcą zmieniać. Wcale tego nie potrzeba. Dekalog i stare polskie przysłowie "gość w dom, Bóg w dom" wystarczą. Zamiast bajek o MIG-ach i poronionych pomysłów nie wiadomo czyjej misji na Ukrainie (UE do tego nie dała upoważnienia, NATO nic o tym nie wie, zaś w ONZ wszystko zawetuje Rosja)- władza musi jednak odpowiedzieć, skąd i kiedy zamierza pozyskać środki na zapobieżenie katastofie humanitarnej w Polsce. To przecież największa od 75 lat wędrówka ludów nowoczesnej Europy. Pomimo okazywanej stale ofiarności, sami sobie z nią nie poradzimy.