Schronisko Na Paluchu: wolontariusze skarżą się na rzeczniczkę ratusza Monikę Beuth-Lutyk

Naszą jedyną pobudką jest troska o tych, którzy głosu nie mają – koty i psy, które ludzka bezmyślność lub okrucieństwo skazały na pobyt w tym miejscu. Nie interesują nas kwestie polityczne czy personalne. Spór z dyrekcją schroniska jest dla nas trudny, bo jesteśmy na słabszej pozycji. Dążymy do poprawy dobrostanu zwierząt. Protestujemy przeciwko rozwiązaniom, które mogą być niebezpieczne dla samych zwierząt lub mieszkańców Warszawy zainteresowanych adopcją zwierzęcia.

Są to nieprawdziwe zarzuty, wyssane z palca. W ciągu ostatnich 20 lat schronisko przeszło nieprawdopodobną przemianę. To są bardzo niesprawiedliwe oceny i jakaś próba wywarcia nacisku na dyrektorze schroniska. 

Dwa dni później Ratusz ogłosił kontrolę w Schronisku, która zakończyła się wskazaniem nieprawidłowości i zaleceniem zmian. Sformułowanie „wyssane z palca zarzuty” czy insynuacja, że zdjęcia nieprawidłowości były przez nas robione intencjonalnie budują w odbiorcy obraz wolontariuszy jako kłamców i oszustów. Nie ma na to naszej zgody. - Tłumaczą wolontariusze w piśmie i kontynuują - Chcemy tutaj uświadomić przy tej okazji Pani Rzecznik, że w likwidacji schroniska w Radysach pomagało wiele fundacji i schronisk. Paluch nie jest wyjątkiem. Po ogłoszeniu raportu Biura Kontroli prezentowaliśmy poprzez naszych przedstawicieli swoje stanowisko w mediach. I znowu  Pani Rzecznik, odpowiadając na zarzuty formułowane przez Szymona Kostiuka stawia pytanie:

"W czyim interesie działa ten pan, bo raczej nie w interesie zwierząt, które są pod opieką schroniska "na Paluchu". Schronisko jest szanowaną placówką działającą od lat i ja bym powiedziała, że w skali kraju jest placówką wzorcową. Czego byśmy nie zrobili, to zawsze ze strony jednej osoby jest taki komentarz do mediów, że my coś ukrywamy, albo że tam jest jakaś straszna sytuacja. Naprawdę mamy tutaj do czynienia z absolutnie cynicznym i w zasadzie zupełnie nie rozumiem w jakim celu prowadzonym działaniem przez tego pana, którego nie będę już nazywać wolontariuszem, bo po prostu nie zasługuje na to miano.