Koalicja Kaczyńskiego z Czarzastym: incydent czy prolog

Prowizorki bywają najtrwalsze. Koalicja parlamentarna PiS z Lewicą pod proeuropejskimi hasłami okazała się zaskoczeniem, gdy jej zawiązanie odtrąbiono, ale z najnowszego sondażu United Survey wynika, że może to być po wyborach... jedyna możliwość zawarcia trwałego układu rządowego. Zaś rozwiązanie Sejmu wydaje się wciąż prawdopodobne, bo wielu dobrze poinformowanych polityków utrzymuje, że Jarosław Kaczyński nie daruje Zbigniewowi Ziobro głosowania wraz z całą Solidarną Polską przeciw europejskiemu planowi odbudowy.

Jeśli zaś Kaczyński odwoła ministra sprawiedliwości i pozbędzie się "ziobrystów" z klubu PiS straci bezpowrotnie większość w Sejmie. Wtedy pozostaje mu... powalczyć o następny. Na razie sondaże pozostają korzystne, bo działa efekt wypłacenia trzynastych emerytur. Dlatego PiS trzyma się na czele stawki. Ale nie z takim poparciem, żeby rządzić samodzielnie: to wniosek z wielu badań.

Z perspektywy Kaczyńskiego, który raz już rządząc poszedł na wybory w połowie kadencji (w 2007, kiedy zresztą przegrał i oddał władzę PO) lepiej zaryzykować, niż przy każdym poważniejszym głosowaniu ciułać poparcie, jak musiał to robić przy ratyfikacji europejskiego funduszu odbudowy, porównywanego z powojennym planem Marshalla. W tym wypadku pomógł mu Włodzimierz Czarzasty, lider Lewicy, ogłaszając w blasku telewizyjnych reflektorów porozumienie z PiS dla dobra środków z UE. Prezes Władysław Kosiniak-Kamysz z PSL wraz ze swoimi przystał już później do zwycięzców.

W ten sposób Kaczyński po pierwsze przetestował wrażliwość własnego elektoratu - a nie podniosła się żadna fala oburzenia porozumieniem z postkomunistami - po drugie skutecznie podzielił opozycję, pozostawiając na spalonym Platformę Obywatelską-Koalicję Obywatelską: bo co to za partia proeuropejska, która wstrzymuje się od głosowania nad ogromnymi funduszami pomocowymi z UE?

W powszechnym przekazie, wzmocnionym inteligentnymi, co trzeba przyznać, podsumowaniami Miłosza Kłeczka z TVP przebijają się więc dwa szczegóły: zwycięstwo PiS w głosowaniu decydującym o pieniądzach dla Polski oraz konfuzja opozycji, zwłaszcza zaś obłuda Koalicji Obywatelskiej. Moment wydaje się korzystny dla rządzących, bo nikną z horyzontu podziały w ich własnym obozie.

Wprawdzie socjologowie podkreślają, że żaden sondaż nie stanowi prognozy wyniku wyborczego, lecz pozostaje wyłącznie fotografią nastrojów w momencie, gdy się go przeprowadza - ale też tak jak dowódcy analizują zdjęcia lotnicze zanim przeprowadzą atak, podobnie politycy ze wspomnianych fotografii korzystają, planując swoje działania. A tym razem... jest się w co wpatrywać.

Wedle najnowszego badania United Survey, gdyby wybory odbyły się teraz, przyniosłyby zwycięstwo PiS z 35 proc poparcia, ale nie dałyby partii dziś rządzącej samodzielnej większości, bo zamiast 231 mandatów formacja Kaczyńskiego może liczyć na 211. Dwudziestu więc brakuje. Drugie miejsce zajmuje Polska 2050 Szymona Hołowni, na którą zagłosowałoby 20 proc Polaków, co przelicza się na 109 posłów. Dopiero trzecie miejsce zajmuje Koalicja Obywatelska Borysa Budki z 15 proc poparcia i 74 posłami. Zaś Lewica Czarzastego liczyć może na 10 proc głosów i 44 mandaty. Skład Sejmu uzupełniliby posłowie Konfederacji (6 proc) i PSL (5 proc), co dla koalicyjnych rachunków nieistotne bo w sumie zostałyby dla obu partii 22 mandaty [1]. Nie  jest to może pasjonująca wyliczanka. Ale wnioski z niej płyną... nader ciekawe.

Rzut oka na cały ten ranking wystarczy, żeby ocenić, że jedynym skutecznym układem rządowym okazałoby się powtórzenie niedawnego porozumienia Czarzastego z Kaczyńskim. Da to bezpieczną większość (255 mandatów). Każda inna - musiałaby się wyłonić z mozolnej składanki kilku partii. Trzeba przy tym pamiętać, że PO-KO zaciekle rywalizuje z Hołownią i ma do niego pretensję o podbieranie posłów, zaś do Lewicy i PSL - o zdradę, jak interpretuje ich wspólne z PiS głosowanie za planem odbudowy. Zaś sojusz PiS z Konfederacją i PSL równocześnie dałby wprawdzie Kaczyńskiemu większość ale równie nikłą jak teraz, więc nie warto o to zabiegać.

Ani PiS ani Lewicy elektorat nie opuścił za przyczyną niedawnego sejmowego porozumienia. W tej sytuacji Kaczyński, w którego głowie wciąż rozstrzygają się najważniejsze dla kraju scenariusze, może zaryzykować podwójnie: prowadząc nas w połowie kadencji na wybory, a po nich rozszerzając porozumienie z postkomunistami - które już na użytek ratyfikacji zawarł - z sejmowej maszynki do głosowania na nowy układ rządzący. Wtedy okaże się, że wielka kariera w obozie dobrej zmiany dawnego prokuratora stanu wojennego Stanisława Piotrowicza nie była "błędem szeryfa", niedopatrzeniem Kaczyńskiego czy jego doradców lecz swego rodzaju pilotem serialu. A że nie będzie to już opowieść moralnie budująca, to także pewne...    

[1] badanie United Survey dla Wirtualnej Polski z 4 maja 2021

CZYTAJ RÓWNIEŻ: