Jeden z najbardziej rozpoznawalnych sędziów ostatnich lat. Sędzia niezłomny, sędzia celebryta, czy wreszcie sędzia, któremu grozi usunięcie z zawodu i proces karny?

Cała Polska poznaje sędziego Tuleyę.
Zaczęło się w styczniu 2013 roku, kiedy Cezary Gmyz na stronie internetowej prawicowego „Tygodnika Lisickiego” opublikował tekst („Sędzia z matką z SB orzeka w sprawach lustracyjnych”), w którym zarzucił sędziemu Tulei brak bezstronności podczas orzekania w sprawach lustracyjnych, w sytuacji, gdy matka sędziego była funkcjonariuszem milicji obywatelskiej (1960 – 1971) oraz służby bezpieczeństwa (do 1988 r.). Mimo, że nie istniały żadne formalnoprawne przesłanki, aby sędziego Tuleyę w tej sytuacji wykluczyć z orzekania w sprawach lustracyjnych, sprawa nabrała medialnego rozgłosu. Rozpoczęła się publiczna nagonka na sędziego i grzebanie w życiorysie jego rodziców.
Sam sędzia Tuleya wypowiadał się wówczas, że nie widzi konieczności składania wniosku o samowyłączenie się z orzekania w prowadzonych przez niego sprawach lustracyjnych. „Gdyby taki powód zaistniał, z pewnością złożę stosowny wniosek” – twierdził.  

 „Już nikt nigdy przez tego pana życia pozbawiony nie będzie”.
Na polityczny charakter nagonki na sędziego wskazuje fakt, że tekst Cezarego Gmyza pojawił się, gdy sędzia Tuleya wydając wyrok na dra Mirosława G., porównał działania CBA do praktyk stosowanych przez służby bezpieczeństwa w czasach stalinizmu. Chodziło o wieczorne i nocne przesłuchania oraz o fakt uwiedzenia jednej z pielęgniarek szpitala przez funkcjonariusza CBA. Pielęgniarka miała wynosić i przekazywać swojemu kochankowi dokumentację medyczną mającą pomóc w prowadzonym śledztwie przeciwko lekarzowi.
Sprawa doktora Mirosława G. nagłaśniana była przez media w całej Polsce od lutego 2007 r. Doktor G. będący wówczas szefem Kliniki Kardiochirurgii Centralnego Szpitala Klinicznego MSWiA w Warszawie przy ulicy Wołoskiej, został – w obecności kamer - zatrzymany przez funkcjonariuszy CBA i aresztowany z szeregiem zarzutów dotyczących m.in.: rażących błędów i zaniedbań lekarskich, korupcji, a także doprowadzenia do śmierci dwóch pacjentów.
Minister sprawiedliwości Zbigniew Ziobro, wypowiadając się na konferencji prasowej  o aresztowaniu doktora G. powiedział znane na całą Polskę słowa – „Już nikt, nigdy przez tego pana życia pozbawiony nie będzie”. Z obu zarzutów dotyczących śmierci pacjentów doktor G. został oczyszczony kilkanaście miesięcy później. Jego sprawa  miała być sztandarowym sukcesem Prawa i Sprawiedliwości w walce z korupcją w służbie zdrowia. Kiedy kilka miesięcy później doktor G. został zwolniony z aresztu za kaucją, sprawę komentował także sam ówczesny premier RP Jarosław Kaczyński, który mówił, że „Osoby stające w obronie kardiochirurga Mirosława G. w rzeczywistości bronią elit i grup interesów” (źródło: Gazeta.pl.Wiadomości, 07.05.2007 r.).

Sędzia Tuleya na czarnej liście PiS.
Po czteroletnim procesie sądowym, prowadzonym przez sędziego Igora Tuleyę, w styczniu 2013 r. zapadł wyrok skazujący doktora G. na rok więzienia w zawieszeniu na dwa lata i grzywnę za przyjęcie ponad 17,5 tys. łapówki od pacjentów. Z szeregu zarzutów został oczyszczony. Nie sam wyrok, ale komentarz Sędziego Tulei stawiający na równi prowadzone przez CBA śledztwo z metodami stalinowskimi, wywołały falę oburzenia, szczególnie wśród polityków związanych z obozem wcześniej rządzącym. Zbigniew Ziobro, szef Solidarnej Polski, który był ministrem sprawiedliwości i prokuratorem generalnym w momencie zatrzymania doktora G., żądał postępowania dyscyplinarnego wobec sędziego Tulei, a były szef CBA Mariusz Kamiński zapowiadał złożenie takiego wniosku. Temat sędziego zdominował niemal wszystkie media i większość opinii publicznej. Treści wystąpienia sędziego broniła Krajowa Rada Sądownictwa, prezes Trybunału Konstytucyjnego Andrzej Rzepliński i były prezes TK Jerzy Stępień.  
Dwa lata później, w październiku 2015 roku Prawo i Sprawiedliwość przejęło po wygranych wyborach parlamentarnych władzę w Polsce. Było niemal pewne, że tacy ludzie, jak sędzia Igor Tuleya, nie zaznają spokoju ze strony osób sprawujących władzę i instytucji im podległych.

Tuleya znowu na „celowniku”.
W grudniu 2016 roku podczas posiedzenia Sejmu wybuchła wielka awantura posłów opozycji z posłami PiS (afera kolumnowa), w konsekwencji której obrady zostały przeniesione do Sali Kolumnowej i tam odbyło się m.in. głosowanie nad budżetem 2017 r. Legalność tego głosowania kwestionowała opozycja, składając doniesienie do prokuratury, która z kolei śledztwo umorzyła. W grudniu 2017 r. sędzia Sądu Okręgowego Igor Tuleya uchylił decyzję prokuratury i nakazał wznowienie śledztwa, przy czym zezwolił na obecność mediów i nagrywanie wydanego orzeczenia wraz z uzasadnieniem. Prokuratura Krajowa wszczęła śledztwo badając, czy sędzia Tuleya mógł zezwolić dziennikarzom na obecność na sali sądowej i nagrywanie, a także – czy w związku z tym nie naruszył tajemnicy śledztwa. Złożenia przez Tuleyę wyjaśnień w tej sprawie zażądał także Dariusz Drajewicz, nominowany przez ministra Zbigniewa Ziobrę na wiceprezesa Sądu Okręgowego. W efekcie prowadzonego śledztwa Prokuratura zawnioskowała o uchylenie immunitetu sędziemu Tulei, aby postawić mu zarzut niedopełnienia obowiązków służbowych i przekroczenia uprawnień, w związku z w/w orzeczeniem w sprawie Sali Kolumnowej i postanowieniem wznowienia śledztwa. O uchyleniu immunitetu miała zadecydować Izba Dyscyplinarna w marcu tego roku, jednakże ze względu na epidemię koronawirusa, posiedzenie Izby zostało odłożone w czasie.
Przeciwko sędziemu Tulei toczą się także postępowania dyscyplinarne, wszczęte przez rzecznika sądów powszechnych. Dotyczą one min. przekroczenia granic medialnych wypowiedzi o innych sędziach, publicznych debat o wymiarze sprawiedliwości czy udziału sędziego w festiwalu Jerzego Owsiaka. Finałem tych wszystkich postępowań może być nawet usunięcie sędziego z zawodu, na co zezwalają zapisy znowelizowanej i podpisanej w lutym tego roku przez Prezydenta Andrzeja Dudę ustawy „prawo o ustroju sądów powszechnych”, zwanej potocznie „ustawą kagańcową”. W konsekwencji sędziego Tuleyę może czekać nawet proces karny. 
Tylko ślepy mógłby nie zauważyć, że na sędziego Tuleyę trwa przysłowiowa nagonka, inspirowana przez obóz rządzący i sprzyjające im media. Przykład Tulei ma być też swego rodzaju ostrzeżeniem dla innych sędziów.  

Czytaj również: