Na Woli internet padł

Na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku każdy, kto mógł, korzystał z wolności gospodarczej i otwierał swoją firmę lub prowadził jakiś interes. Jednak aby interes się kręcił, potrzebni są klienci. Trzeba było się gdzieś zareklamować. Internetu jeszcze nikt nie widział ani o nim nie słyszał a ogłoszenia w prasie, której nikt nie czytał, były stosunkowo drogie. Pozostawały dwie formy reklamy. Ulotki wkładane pod wycieraczki w samochodach oraz kartki z ogłoszeniami o prowadzonej działalności, które można było spotkać w zasadzie na każdym kroku. Wystarczyło napisać odręcznie czarnym flamastrem ogłoszenie i powielić je na ksero w większej ilości. Następnie drogą kupna trzeba było nabyć przeźroczystą taśmę klejącą i udać się w miasto, aby przyklejać ogłoszenie. Miejsca było pod dostatkiem i ogłoszenia reklamowe wieszano w zasadzie wszędzie. Na klatkach schodowych i drzwiach wejściowych do budynków oraz na przystankach komunikacji miejskiej. Dobrym miejscem były latarnie, ponieważ ogłoszenia można, było przeczytać również po zmroku, a jak nie było na nich miejsca, to zawsze można było coś nakleić na rynnę lub znak drogowy. Desperaci, którzy nie mogli znaleźć wolnego miejsca do przyklejenia ogłoszenia, przyklejali je na drzewach. Zjawisko naklejania ogłoszeń powoli zanikało od początku dwudziestego pierwszego wieku i obecnie stanowi reklamowy margines. Ot czasem ktoś wywiesi ogłoszenie, że mu prysnął z domu kot lub zgubił psa. Ogłoszenia całkowicie wchłonął internet a głównie grupy na portalach społecznościowych. Jak widać jednemu z mieszkańców Woli, padł internet i w akcie desperacji porozwieszał ogłoszenia na drzewach rosnących przy Placu Konstytucji. Sądząc po ilości oderwanych karteczek z numerem telefonu, zasięg jest znikomy nie mniej w dzisiejszych czasach taka forma reklamy, może odnieść skutek. Ciekawe czy znajdą się naśladowcy?

Zdzisław Skisły fotograf znad Wisły poleca: