Park Zachodni – inne spojrzenie

Podczas spotkań konsultacyjnych w sprawie koncepcji parku Zachodniego architekci Jerzy Ebing i Krzysztof Zinger z firmy EBING & PARTNERS Sp.z o.o. przedstawili własna wizję. Zyskała ona swoich sympatyków. Poniżej za zgoda autorów publikujemy, jako ważny głos w dyskusji na ten temat. Jednocześnie zapraszamy na kolejne spotkania konsultacyjne.

PARK ZACHODNI - opracowanie koncepcji i projektu wykonawczego z kosztorysem

Idea Parku Zachodniego ma charakter ramowy i otwarty, jej celem nie jest prezentacja gotowej koncepcji, lecz otwartej przestrzeni do dyskusji o jej docelowym przeznaczeniu bez silnej ingerencji i naniesień, które ten dialog mogłyby zakłócić.
 

I ekologia

teren parku zachowa swój naturalny charakter, w postaci starodrzewia, bez istotnej ingerencji w ukształtowanie rzeźby terenu, za wyjątkiem obniżenia w części centralnej, pomiędzy 2 kierunkami dojścia do Dworca Zachodniego od ul. Bitwy Warszawskiej 1920r. i ul. Rokosowskiej. Masy ziemne zostaną zbilansowane w ramach formacji ziemnych okalających plac centralny o zmiennym charakterze, zaś współczynnik powierzchni biologicznie czynnej pozostanie bliski 100% (place i ścieżki gruntowe).

Takie ukształtowanie terenu zapewni izolację akustyczną i wiatrową od strony ulic.
 

II elastyczność

koncentracja funkcji użytkowych na zakończeniach placu, ma na celu odciążenie pozostałej części parku. Poziom podziemi dworca i placu centralnego stanowi otwartą przestrzeń, zakończoną wielofunkcyjnym pawilonem z „zielonym dachem” w poziomie parku, o charakterze sportowym i rekreacyjnym t.j. place zabaw, skatepark, boisko, itp.

Pozostała strefa parku z kameralnymi polanami i zakolami wśród kęp starodrzewia i nasadzeń, na wzór parków angielskich, może służyć dowolnej aktywności o charakterze masowym i rodzinnym. Przestrzeń pozostaje otwarta na wprowadzenie elementów infrastruktury miejskiej t.j. ścieżki rowerowe, zatoki przystankowe, media, itp.
 

III ergonomia

w oparciu o strumienie głównych potoków ludzkich w ramach istniejących traktów komunikacji pieszej i kołowej, zostały zaprojektowane odpowiednie formy ciągów pieszo – jezdnych o zmiennej geometrii. Spadki terenu i ciągów zbliżone do istniejących, ale zaaranżowane w sposób świadomy, nie stwarzają barier architektonicznych, czyniąc przestrzeń parku dostępną również dla osób starszych i niepełnosprawnych. Z kolei funkcje o charakterze kulturalnym oraz rekreacyjno sportowym skojarzone zostały ze strefą przyległych osiedli mieszkaniowych i szkół. Ich lokalizacja na drugim biegunie podziemi dworca, z amfiteatralną pryzmą centralną tworzy enklawę spokoju. Po stronie dworca, plac multimedialnych fontann jest prawdziwym „światłem w tunelu”
 

IV ekonomia

koszt realizacji parku zostanie zminimalizowany wobec ograniczenia funkcji użytkowych do istniejących w podziemiach dworca oraz funkcji kulturalnych i rekreacyjnych z drugiej strony. W miejsce drogich urządzeń, rolę małej architektury przejmą pryzmy ziemne i mury oporowe. Zastosowanie najtańszej technologii rekultywacji i utwardzenia gruntu rodzimego spowoduje obniżenie kosztów inwestycji do poziomu 40zł/m2 w miejscach utwardzenia. Pozostałe koszty stanowi zasiew trawy. Istotnym walorem jest trwały, wandal odporny charakter wszelkich naniesień, a przez to niski koszt eksploatacji.
 

V estetyka

estetyka całego parku nawiązuje z jednej strony do tradycyjnych ogrodów angielskich ze swobodną zielenią oraz współczesnych ogrodów europejskich metropolii t.j. Berlin czy Amsterdam. Celowym jest też zabieg historycznych odniesień do ziemnych umocnień carskich na terenie Ochoty, nieodległego Fortu Szczęśliwice czy też alegorii Reduty Ordona. Wszystko to podkreśla ducha miejsca i stanowi próbę rehabilitacji tak cennej przestrzeni w „sercu miasta” o znamionach symbolicznych. Szerokie spectrum możliwych aranżacji parku