Muranów Pierze

Większość domów na Muranowie została wybudowanych gruzach znajdującego się w tym miejscu getta, które w czasie wojny zostało zrównane z ziemią. Powstało nowe spore osiedle a większość budynków, zostało zaprojektowane według ruskiej mody zwanej socrealizmem. Wszystko, co ruskie jest świetne pod jednym warunkiem, że projekt pozostaje tylko na papierze. Niestety w tym przypadku projekt został zrealizowany. I tak całe szczęście, że mieszkania posiadają łazienki i kuchnie, ponieważ w czasach budowy osiedla nie było to takie oczywiste. Budynki nie posiadają częściowo klatek schodowych i po dostaniu się na właściwe piętro do mieszkania wchodzi się ze wspólnego balkonu. Nie było to może takie złe rozwiązanie, ponieważ zamiast korytarzy można było zrobić nieco więcej mieszkań, które w zrujnowanym mieście były na wagę złota.

Niestety w większości przypadków mieszkania w tych budynkach są bardzo małe, a jak wiemy w małym mieszkanku, łazienki też są maleńkie. Wentylacja w nich jest słaba i powieszone do wysuszenia pranie schnie bardzo powoli lub nie schnie wcale. Stąd też pranie często jest wywieszane na wspólnych balkonach będącymi również klatkami schodowymi. Muranów jest chyba jednym z nielicznych miejsc w Śródmieściu Warszawy gdzie na podwórkach, są specjalne miejsca do suszenia prania. Mało kto już z nich korzysta, gdyż obecnie ciuszki są czasem bardzo cenne i trzeba by pilnować suszącego się prania. Warto wspomnieć, że kiedyś w budynkach były specjalnie wydzielone pomieszczenia zarówno na pralnię, jak i suszarnię. Jednak na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku w ramach wolnego rynku zostały zaadoptowane na inne cele przynoszące większe zyski. Jednak takie suszące się na zewnątrz budynków pranie ma swój urok i można śmiało powiedzieć, że Muranów ma niepowtarzalny klimat.

Zdzisław Skisły fotograf znad Wisły poleca: