Tajemnice ogrodu botanicznego na Powiślu

W poprzedniej części opisującego ogród botaniczny na Powiślu dotarłem do miejsca, kiedy w połowie lat siedemdziesiątych saperzy bez mała trzydzieści lat po wojnie rozminowali teren i oczyścili go z niewybuchów. Znacznie wcześniej przed saperami jako kilkunastolatkowie, eksplorując niezbadany teren, dokonaliśmy kilku ciekawych odkryć. Była tam piękna szklarnia, jednak szkło zostało szybko wytłuczone przy użyciu kamieni. Wewnątrz znajdowały się grządki a na nich rosły roślinki. Każda była opisana po łacinie na metalowej tabliczce przyczepionej do metalowego pręcika wbitego w ziemię. Nikt nie znał łaciny, za to czytał przygody Robin Hooda i odkryliśmy doskonałe właściwości lotne tabliczek, które nie tylko doskonale latały, ale równie skutecznie wbijały się w drzewa. Był tam też niewielki murowany budynek z wysokim kominem będący zapewne kotłownią do opalania szklarni zimą.

Po lewej stronie od szklarni znajdowało się kilkanaście jakby betonowych grobli przykrytych siatką, w których rosły jakieś roślinki. Większość została rozebrana jednak dwie, zostały do dzisiaj i można je obejrzeć. Znajdują się obok wybetonowanego małego zbiornika lub basenu o niewiadomym przeznaczeniu. Okoliczny teren jest podmokły a do tego leży w głębokim cieniu. W tym miejscu zawsze do późnej wiosny utrzymywała się gruba warstwa lodu. Jeszcze do początku lat dziewięćdziesiątych można było tu spotkać dziko rosnący Barszcz Sosnowskiego, będący niebezpieczną rośliną. Zapewne nigdy nie dowiemy się, nad czym pracowali uczeni w ogrodzie botanicznym na Powiślu ani gdzie przeniesiono domniemaną hodowlę z tego miejsca. Nie mniej warto odwiedzić to miejsce, gdyż jest równie tajemnicze co ciekawe i niewątpliwie działa na wyobraźnię.

Zdzisław Skisły fotograf znad Wisły poleca: