Złota 83

Kamienica znajdująca pod adresem Złota 83 jest jednym z większych budynków tego typu znajdujących się w Warszawie. Nie jest klasyczną kamienicą, ponieważ budynek zbudowany jest na planie czworoboku i pozsiada wewnątrz jedno podwórko. Klasyczna kamienica powinna stykać się od frontu bocznymi ścianami z innym kamienicami a w głębi, powinny znajdować się tak zwane oficyny, przez które można było przejść na sąsiednią ulicę. Ze względu na zły stan, w jakim do niedawna się znajdowała, potocznie nazywano ją Pekinem. Została oddana do użytku w 1899 roku. Wybudował ją ówczesny spekulant budowlany Wolf Krongold i znajdujące się w niej mieszkania przeznaczył do wynajęcia. Pomimo atrakcyjnej elewacji wykonanej w stylu elektycznym wnętrza reprezentacyjne znajdowały się tylko od frontu budynku a do apartamentów, prowadziły marmurowe schody, które zdobiły ręcznie kute balustrady.

Natomiast klatki schodowe, do których wejścia znajdowały się od podwórka, posiadały drewniane schody i w zasadzie niczym nie różniły się od innych kamienic czynszowych budowanych na przełomie dziewiętnastego i dwudziestego wieku w Warszawie. Jako że budynek został oddany do użytku na przełomie wieków, jego attykę zdobią dwa okazałej wielkości posągi starca i młodzieńca. Są to symbole odchodzącego starego dziewiętnastego i nadchodzącego dwudziestego wieku. Kamienicy jednak zaczął dopiero sprzyjać wiek dwudziesty pierwszy, kiedy to zrujnowany budynek odkupił jeden z deweloperów i przywrócił go do stanu świetności. Niewątpliwie jest ozdobą Woli a aby wynająć znajdujący się w nim apartament, trzeba głęboko sięgnąć do kieszeni. Jest to odosobniony przykład, że jak się chce, to można podnieść z ruiny budynek i doprowadzić go do tak pięknego stanu. Szkoda tylko, że w Warszawie zdarza się to tak rzadko.

Zdzisław Skisły fotograf znad Wisły poleca: