Rafał Trzaskowski do odwołania? Co dalej z prezydentem stolicy?

Rafał Trzaskowski po porażce w wyborach ogólnopolskich powinien oddać prezydenturę Warszawy. Jeśli sam nie ustąpi, należy go odwołać w referendum obywatelskim.

Rafał Trzaskowski po porażce w wyborach ogólnopolskich powinien oddać prezydenturę Warszawy. Jeśli sam nie ustąpi, należy go odwołać w referendum obywatelskim. Świetnie byłoby, gdyby inicjatywę na rzecz takiego głosowania w stolicy podjęli niezależni samorządowcy, uprzedzając PiS, co stworzy gwarancje swobodnej decyzji mieszkańców a nie kolejnego i zbędnego plebiscytu politycznego. 

Warszawa potrzebuje gospodarza. A nie gościa.

Trzaskowski dwukrotnie bezskutecznie walcząc o prezydenturę kraju i tak stolicę zaniedbał. Pora na konsekwencje.

Jest on już tylko żywym trupem politycznym, po tym, jak zawiódł nadzieje demokratycznych wyborców. Spodziewano się, że uchroni nas przed prezydenturą osobnika zbratanego ze zbandyciałymi kibolami i gangsterami, uczestniczącego w rytualnym mordobiciu pseudokibiców, obwinianego o wyzucie staruszka z jego własności i przejęcia jego skromnego mieszkania w zamian za obietnicę dożywotniej opieki, której nie dotrzymał. Mimo drastycznych epizodów w biografii, przekreślających go jako człowieka a nie tylko polityka, Karol Nawrocki został jednak prezydentem kraju.  Porażka z nim, królikiem wyciągniętym z kapelusza prezesa Jarosława Kaczyńskiego, stanowi miarę poniżenia Trzaskowskiego. I nadziei, które własnym niezgulstwem zniweczył. Chociaż w sondażach prowadził. I uchodził za faworyta,

Warszawa nie tylko potrzebuje gospodarza ale na niego zasługuje.

Stolica to nie sanatorium, w którym leczyć rany po zasłużonej wyborczej porażce miałby polityk o ambicjach ogólnopolskich, traktujący miasto wyłącznie jako trampolinę do kariery. Znamy nazwiska tych, co Warszawę traktowali w kategoriach dobra wspólnego i publicznego, obowiązku a nie fajnicatwa czy fanu. 

Stefan Starzyński marzył tu o rozległych bulwarach i pięknych dzielnicach na Polu Mokotowskim, czego nie było mu dane zrealizować ale przeszedł do historii jako bohaterski obrońca Warszawy we wrześniu 1939 r. i nie skorzystał z proponowanej mu drogi ucieczki. W ponad 60 lat później kolejny włodarz stolicy Paweł Piskorski walcząc o fundusze na dokończenie budowy metra w tunelu kolei podziemnej pokazał premierowi Jerzemu Buzkowi ścianę - granicę możliwości finansowych miasta. Metro, jak wiemy, dokończono.

Trzaskowski przez siedem lat sprawowania tu prezydentury mniej zajmował się miastem, więcej - ogólnopolskimi kampaniami wyborczymi w 2020 i br.

To czas dla stolicy zmarnowany. Jeśli jako największe osiągnięcie ekipy Trzaskowskiego przedstawia się zbudowanie kładki pieszo-rowerowej przez Wisłę - mamy do czynienia z oczywistą śmiesznością. Podobnie jak w wypadku prezentacji Placu Centralnego. Nawet komuniści też mieli swój Plac Defilad.

Pogarsza się za rządów Trzaskowskiego jakość życia i bezpieczeństwo warszawiaków. Slumsuje Śródmieście. Wszędzie włóczą się natarczywi żebracy. Na chodnikach postrach wśród emerytów i dzieci wzbudzają pijani rowerzyści i amatorzy hulajnóg. Zwężanie ulic i nie kończące się remonty powodują tasiemcowe korki. Na dojazd z odległego o 25 kilometrów Legionowa rezerwować trzeba nawet dwie i pół godziny. Rozbudowana biurokracja przybiera wymiar cywilizacyjnej klęski.

Warszawiacy po swojemu ocenili zaniedbującego ich włodarza już w ogólnopolskich wyborach prezydenckich. Trzaskowski, który w głosowaniu samorządowym w 2018 i ponownie 2024 r. wygrywał w pierwszej turze w całym mieście, w majowej I rundzie ponad 50 proc poparcia zyskał tylko w Wilanowie jako jedynej stołecznej dzielnicy.

Szybkie wybory w Warszawie stworzą okazję, by nie stały się plebiscytem partyjnym. Gdy aparaty PiS i PO są zmęczone, kampania może wyłonić niezależnego kandydata na gospodarza stolicy, Idącego do ratusza z programem inwestycji a nie podsycania emocji i odkurzania uprzedzeń. To szansa dla Warszawy i nas wszystkich. 

_{^{Edytowała i korygowała: A. Rogozińska}}